|
Dankzij Maryse, hebben we bij deze reportage een paar foto’s kunnen plaatsen.
Zoals voorzien in het programma van de dag werd iedereen (om het op zijn Hollands te zeggen) ontvangen met een lekker bakje koffie. Na inschrijving van de bridgeparen bij Herman en Jaak kon Henk beginnen aan het ingetogen afscheid en teraardebestelling van Achiel Schoorbriefkens.
|
Liefste briefke
Geen enkel tornooi zal nog ooit hetzelfde zijn, bridge krijgt een nieuwe dimensie. Of misschien moeten we eerder zeggen: bridgen verliest een dimensie. Scores verdwijnen in de anonimiteit van een scheef grijs computerke. En dan zijn ze onherroepelijk weg. Om uren later door een duister brein als uitslag uitgebraakt te worden.
Je was zo geduldig, briefke. Je stak daar bleekskes opgeplooid te wachten op prutscontractjes, forse manches, kleine en zelfs grote slems. Zaalnullen en zaaltoppen, je zoog ze allemaal in je papier op. Ze schreven op verkeerde lijnen, ze bekrasten je alsof jij iets fout gedaan had, je ging van hand tot hand en een heel enkele keer werd je zelf gescheurd door een ongeduldige onverlaat. Na elk spel werd je open geplooid, vaak ongelovig aangestaard, van hand tot hand doorgegeven. Wekelijks werden nieuwe conventies uitgevonden met jou als onomstotelijk bewijsmateriaal voor het eigen grote gelijk. En op het einde van elke drive bleef je achter als stille getuige van hevige kaartemoties. En je genoot er waarschijnlijk van, van al die discussies.
Nooit werd je opstandig, nooit heb je verzet gepleegd, nooit heb je de boel geboycot, nooit ben je “uitgevallen” of zonder stroom geraakt. We zijn benieuwd hoelang het gaat duren voor mademoiselle bridgemate haar eerste kuren gaat krijgen.
En, mijn lieve Briefke, moeten we je loslaten. De vooruitgang kan je niet tegenhouden, zeggen ze dan. We zullen pas weten hoe hard we je missen als het te laat is. Het ga je goed, Briefke, waarheen de vlammen je ook gaan voeren. Je hebt het vuur menig bridger doen branden al die jaren, ik hoop dat je nu in vrede in je eigen vuur mag op knisperen. Adieu!
|
Na dit mooi verhaal zijn we met zijn allen aan de bridgetafels gaan zitten en onze Kazskens-Brugvriendts aan het werk gezet. En wonder bij wonder is Murphy thuis gebleven want alles verliep naar wens.
De middag lunch heeft iets meer tijd ingenomen dan voorzien maar was zeer mooi samengesteld door ons Conny. De bewegingsactiviteiten op de middag waren ook een succes. De fietsers werden begeleid door Jos en hebben kunnen genieten van het schitterend weer. De wandelaars hebben onder zeer deskundige leiding van René het arboretum kunnen bewonderen. En het kubben (nationale sport in Zweden) heeft ook zijn impact gehad.
  
  
Na de middagbelevenissen konden we aan de siëstabridge van vier rondes beginnen. En de bridgemates werkten nog steeds naar de zin van de organisatoren. Want we kregen onmiddelijk na de laatste tafel een resultaat. Jawel zie hier:
uitslag
Buiten de gewone uitbetalingen waren er drie extra prijzen (fles Cava):
– 1 voor het bridgepaar met het hoogste cijfer achter de komma
– 1 voor het bridgepaar het dichtstbij 46,58 %
– 1 voor het bridgepaar het dichtstbij 53,19 %
Hoogtijd nu voor de receptie en onze stichters Rita en Lizette in de bloemetjes te zetten.
Intussen heeft iedereen honger gekregen en konden we aanschuiven aan de geweldige BBQ de luxe verzorgd door onze gewoonlijke Catering.
Iedereen was weer vol lof over de dag en de organisatie. Wat echt deugd doet aan het bestuur.
|